ഗുരുവായൂരപ്പാ അഭയ മൂര്‍ത്തേ
ആശ്രിതര്‍ക്കാനന്ദം നിന്‍ചരണം
അറിവേതു മില്ലെങ്കിലും പ്രഭോ
ഒരുപാട് സ്തുതി യെന്നില്‍
നിറഞ്ഞു നില്‍പ്പൂ ..
കരുണാമയനെ കാര്‍മുകില്‍വര്‍ണ്ണാ
മയില്‍പ്പീലി കൊണ്ടുനീ
എന്‍ മൃദു ഹൃദയത്തില്‍
കോറിയിട്ടൊരുപാട് കഥയുണ്ട്
കഥനകഥയുണ്ട് ചൊല്ലുവാന്‍
എങ്കിലും കണ്ണാ നിന്നെയറിയാന്‍
നിന്‍റെ മായാലീലയല്ലേ -
നീ തരും ദുഃഖം ?
ഞാനതറിയുന്നൂ കണ്ണാ
നിന്‍ പാദം പുണരുന്നൂ ..
കൌതുകം നിറയുന്ന ഉണ്ണി കണ്ണന്റെ
കണ്ണിലെ കര്‍പ്പൂര ദീപം കണ്ടു
മനസ്സാലെ ഞാനത് തൊട്ടുഴിഞ്ഞു
കണ്ണാലെന്നശ്രുമണികള്‍ പൊഴിഞ്ഞു
കള്ളച്ചിരിയാലെ നീയതേറ്റെടുത്തു
ഒരു പിടി തുളസിപ്പൂ പകരം തന്നു
ഒരുപാട് പരിഭവം ചൊല്ലാനായി -
നിന്മുന്നിലെത്തിയോരടിയന്റെ
പരിഭവമെല്ലാം നീ സ്വീകരിച്ചു
പവിത്രമാം ശാന്തി എന്‍ മനം നിറച്ചു
നിന്‍ കേശാദി പാദം എന്‍ മനസ്സിലേറ്റി
ഭൂലോക വൈകുണ്ഡoഎന്‍ ഹൃദയമാക്കി
ഒരു തിരി നിത്യം കൊളുത്തി വെച്ചു-
നിന്‍ നാമമന്ത്രം ഉരുവിടുന്നു ...
