"എന്നിലെ നീ"

എല്ലാം നിന്‍ കരതലം
തന്നീലൊതുങ്ങുന്നു ,
യെന്തും തിരുമൊഴിക്കുള്ളില്‍ വിരിയുന്നു
എന്‍ മനസ്സിലെ അന്ധത
എന്നിലെ 'നിന്നേ' അറിയാതെ
വല്ലാതെയെന്നെ
അഹംങ്കാരിയാക്കിയോ ?
എന്നിലെ 'നിന്നെ' ഞാന്‍
കണ്ടെത്തീടാന്‍ വൈകിയോ ?
ഒന്നും അറിയാത്തോരിളം
പൈതലാണു ഞാന്‍
നിന്നിലേ എന്നെ
നീ കൈവിട്ടു പോവല്ലേ ....
ഒരിളം തെന്നല്‍ പോല്‍
ഞാന്‍ നിന്നില്‍ ലയിച്ചോട്ടെ ...
നിന്‍ കൈകളില്‍
ഞാന്‍ വെറും കളിപ്പാവയല്ലയോ ?
എല്ലാം നിന്‍ മായയോ
,കണ്‍കെട്ട് വിദ്യയോ?
സമസ്താപരാധവും പൊറുത്തെന്നും
നിന്‍ പാദാരവിന്ദത്തിലിടംതരികില്ലയോ?

വീണ്ടും ഒരു വര്‍ഷകാലം...

വര്‍ഷകാലത്തിന്‍ കുതിച്ചു വരവായി
മരമാക്രി നീട്ടി നീട്ടി കരഞ്ഞൂ
അങ്ങാകാശകീറിലാദിത്യന്‍ പതിയവേ
കരിമുകില്‍ കാട്ടിലൊളിച്ചിരുന്നു
മിന്നല്‍ പിണരുകള്‍ ചീറിജ്വലിച്ചൂ
വെള്ളിടി വെട്ടം തിളങ്ങി മറഞ്ഞു
ആകാശ ഗംഗയോ ഞെട്ടി വിറച്ചു !
കണ്ണീര്‍ മഴയായ് പൊഴിച്ചു
പക്ഷിമൃഗാധികള്‍ കലപില കൂട്ടി
പാര്‍പ്പിടം തേടി ഗമിച്ചു
മാരുതന്‍ തലയൊന്നു നീട്ടി
ഭൂമിയില്‍ ചുറ്റിതിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി
വൃക്ഷലതാദികള്‍ കയ്യിലേന്തി
കറക്കി തിരിച്ചു വലിച്ചെറിഞ്ഞു
ഭൂമിദേവിക്കു വേദനിച്ചൂ
വിങ്ങിഞ്ഞെരുങ്ങീ ഭൂമി ദേവി
മലയും മരങ്ങളും നിലംപതിച്ചു
ഭൂമി തന്‍ നെഞ്ചകം തുണ്ടമായി
ഗംഗതന്‍ കണ്ണീരില്‍

ഭൂമിതന്‍ തുണ്ടവുംമലയും മരങ്ങളും
താഴോട്ടോഴുകീ ഉരുള്പ്പൊട്ടലായ്
ഒരുപിടി സ്വപ്നവും കുടിലും സര്‍വസ്വവും
മലയോര മക്കള്‍ക്ക് സ്വന്തമല്ലാതായ്
എല്ലാം പ്രകൃതി തന്‍ താണ്ഢവത്താല്‍.

ഒരു അമ്മൂമ്മ താരാട്ട്

വാവോ വാവോ പാടിയുറക്കാം ഞാന്‍-
വാവേ നീയെന്‍റെ പൊന്നു മോനല്ലേ....(2 )
കണ്ണാ കണ്ണാ കുസൃതികുടുക്കേ നിന്‍-
കളളചിരിയാല്‍് മയക്കീടാതെന്നെ.(2 )
കണ്ണും പൂട്ടീയുറങ്ങെന്‍റെ കിച്ചൂ,
മുത്തേ....നീയെന്‍റെ കുഞ്ഞാവയല്ലേ...2
വാവോ വാവോ പാടിയുറക്കാം ഞാന്‍-
വാവേ നീയെന്‍റെ പൊന്നുമോനല്ലേ.2
കൂട്ടില്ല കൂട്ടില്ല നിന്നോടു ഞാനിന്ന്-
കളള ഉറക്കം നടിക്കാതെന്‍് കിച്ചൂ...2
അമ്പിളി മാമനെ കാട്ടിത്തരാം ഞാന്‍,
കുഞ്ഞിളം കവിളിലൊരുമ്മ നല്കീടാം .2
വാവോ വാവോ പാടിയുറക്കാം ഞാന്‍-
വാവേ നീയെന്‍റെ കണ്‍മണിയല്ലേ...2
അമ്മൂമ്മ താരാട്ട് പാടിയുറക്കാം -
കൈവിരലുണ്ടൂ മയങ്ങെന്‍റെ വാവേ...2
കുഞ്ഞി കൈകളില്‍ കരി വള നല്‍കാം
കുഞ്ഞി കാല്‍ രണ്ടിലും കാല്‍ തള നല്‍കാം 2
തപ്പോ തപ്പോ കൈകൊട്ടി കളിക്കാന്‍-
വാവേ നീയൊന്നുറങ്ങീയുണരൂ....2
വാവോ വാവോ പാടീയുറക്കാം ഞാന്‍-
വാവേ നീയെന്റെ പൊന്നുമോനല്ലേ...2
രാരീ രാരീരം രാരീരം രാരോ....
മുത്തേ നീയെന്റെ കുഞ്ഞാവയല്ലേ..

(എന്റെ കൊച്ചുമോന്‍ കൃഷിനു വേണ്ടി രചിച്ച ഒരു താരാട്ടാണിത് ...പഴയ ഒരു താരാട്ടിന്‍റെ ഈണത്തില്‍ പാടാവുന്ന രീതിയില്‍ ...)

അദൃശ്യകാമുകന്‍!

നിന്‍ സുഗന്ധം യെന്നെ-
മന്മദനാക്കീയോരാ നിമിഷം
ചൂളംവിളിച്ച്കുസൃതി കാട്ടി ഞാന്‍-
നിന്‍ ചാരത്തണഞ്ഞു...
നിന്നെ പുണരാന്‍,
തൊട്ടുണര്‍ത്താന്‍ -
തേടിയെത്തീ നിന്നരികില്‍,
ചുറ്റും വലംവെച്ചു-
ഞാനാ ഇളം ചുണ്ടില്‍,
മൃദുചുംബനം നല്കിയോരാനിമിഷം
നീ തരളിതയായി, പുളകിതയായി
വികാരഭരിതയായ്
നീ വിരിയുകയായ് ഒരു നവസുന്ദരിയായ്!
നിന്‍ കവിളിണ ചെംചായം പൂശീ-
ഉദയ സൂര്യനെപോല്‍
നിന്‍ സുഗന്ധമെന്നില്‍
ലയിപ്പിച്ചതാം എന്‍,
സുന്ദരീ റോസാപൂവേ
ഞാന്‍ മന്ദമായ് വീശി
ചൂളംവിളിച്ച്‌ വീണ്ടും ലയിച്ചിടാം
മറ്റൊരു സുന്ദരിപൂവില്‍....