എന് ബാല്യകാലം -
കണ്ടറിഞ്ഞോരു രാഷ്ട്രീയം
ശക്തിയുക്തം
ശാന്തം ദൃഡകരം!!
അറുംകൊല എന്തെന്ന-
റിഞ്ഞിലാ അന്നൊന്നും.
ഇന്നോ.... ദിനം പ്രതീ
കണ്ടൂ ഭയക്കുന്നു നാമെല്ലാം
വടിവാളും കഠാരയും
കൈകളിലേന്തിയോര്
വെട്ടിയും കുത്തിവീഴ്ത്തിയും -
പലായനം ചെയ്യുമൊരുകൂട്ടര്
വെട്ടേറ്റവന് രക്ത പുഴയിലൂടെ
ഏന്തിവലിഞ്ഞും ഉരുണ്ടും
പിടഞ്ഞു മരിക്കുന്നു .
പിന്നെ രക്തസാക്ഷിയെ-
ന്നോമന പേരുനല്കി
മണ്ഡപം പണിയലും
വോട്ടുപിടുത്തവും .
ഇതിന്നു പേരാണോ രാഷ്ട്രീയം ?
അടുത്തോരു ദിനം തിരിച്ചാക്രമം !
മാംസ കടയിലെ മാടിന്റ
മാംസതുണ്ടുപോല്
വെട്ടിനുറുക്കീ പത്തു -
പതിനാറു തുണ്ടങ്ങള്,
ചിതറി തെറിക്കുന്നു !!
ഭൂമി ദേവിക്കിവര്
ചുടു രക്താഭിഷേകംനടത്തുന്നു
പേടിപ്പെടുത്തുന്ന അട്ടഹാസങ്ങളും
ദീനരോദനങ്ങളുംകേട്ടു
നാടുനീളേ ഭയന്നു വിറക്കുന്നു ..
പൊതുജനങ്ങളെ ദുരിതത്തിലാഴ്ത്തുന്ന
ബന്ദ് പ്രഖ്യാപനം അക്രമകളിയാട്ടം !!
ഗതാഗത മാര്ഗ്ഗങ്ങളെറിഞ്ഞുടച്ചും
പൊതുമുതലാകെ തച്ചുതകര്ത്തഗ്നി
ഗോളങ്ങളാക്കിയും....
നാടിനു നാശം വിതക്കലാണോ
രാഷ്ട്രീയമെന്നതിനാപ്തവാക്യം ?
കാലത്ത് ജോലിക്ക് പോയോരച്ഛന്റെ
ജീവനറ്റ വികൃത രൂപംകണ്ട് പേടിച്ചു -
വാവിട്ടു പിടഞ്ഞു കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള് !
നെഞ്ചത്തടിച്ചു കരഞ്ഞു -
ശപിക്കുന്ന അമ്മമാര്!!
വിധിയെ പഴിച്ചു വിഭ്രാന്തിയാല്
മൂകതയിലാഴുന്ന ഭാര്യമാര്!
നാളത്തെ നാടിന്റെ -
പൊന്നോമന കുഞ്ഞുങ്ങള്
കലാപങ്ങള് കണ്ടും പഠിച്ചും
നാടിന്റെ ശാപങ്ങളായിടുന്നു.
നല്ലൊരു നാടിന്റെ സ്വപ്ന-
സാക്ഷാത്കാരത്തിനായി നമ്മള്
വാത്മീകത്തില് നിന്നുണര്ന്നു
നാടിനെ അക്രമരഹിതമാക്കീ -
വളര്ത്തീടണം എന്നും
നല്ലൊരു നാളെ നമുക്കു വേണം
നന്മകള് പെയ്യുന്ന നല്ല നാളെ !!!!