"ജൂലായ് ഒന്ന്" എന്നോര്ത്താലിന്നും
എന് കൈകാലുകള് വിറകൊണ്ടിടും
നെഞ്ചിടം തിങ്ങി വിങ്ങി പുകഞ്ഞിടും
തീകനല് ചൊരിഞ്ഞപോല്
എന്മക്കളെന്നെ പൊതിഞ്ഞിടും -
സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളാല്...
സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളാല്...
വിടരാന് തുടിക്കും -
താമരമൊട്ടു പോല്-
താമരമൊട്ടു പോല്-
എന് ഹൃദയം ത്രസിക്കും
നിമിഷങ്ങളില് പോലും -
അറിയില്ല നിങ്ങള്ക്കെന്റെ,
അറിയിച്ചില്ല നിങ്ങളെ ഞാന്
അറിയിച്ചില്ല നിങ്ങളെ ഞാന്
ഉള്ളിടം തുടിക്കുന്നിതെന്തെന്ന്.
കരിമഷി പുരട്ടിയില്ല ഞാന്
വായിച്ചറിഞ്ഞീടാന്......
എങ്കിലും കിടാങ്ങളെ നിങ്ങളില്
ചെറു നോവ് പടരുമ്പോഴും
അറിയുന്നൂ ഞാന്
എന് നെഞ്ചിടം പുകയുന്നൂ .
അറിയില്ല നിങ്ങള്ക്കെന്
വ്യാകുലതകളെന്തെന്ന്?
ചിരിച്ചുകൊണ്ടുള്കരയുന്നൂ -
കരയാതെ ചിരിക്കുന്നു ..
എന് ദുഖങ്ങളെന് സ്വന്തം.
നെഞ്ചിന് നെരിപ്പോടില്
കനലായ് വെഞ്ചാരത്തിനാല്
മൂടി പ്പൊതിഞ്ഞു എനിക്ക് സ്വന്തമായ്.
അറിയരുത് നിങ്ങളൊന്നുമേ
അണിയരുത് കണ്ണീര് കണങ്ങള്---
നിങ്ങള് തന് നയനങ്ങളില്.
എന് ദുഃഖ ഭാരങ്ങളൊ ഴിച്ചിടാന്,
മറന്നിടാന്, ബ്ലോഗെഴുത്തും
ഫേസ്ബുക്കില് തലപൂഴ്ത്തലും
ദിനചര്യയാക്കി മാറ്റി ഞാന്
ഫേസ്ബുക്കില് തലപൂഴ്ത്തലും
ദിനചര്യയാക്കി മാറ്റി ഞാന്